Jesienne pytania

Jesień to smutna pora,

mówią w wierszach poeci,

że bliżej do wieczora,

że słońce słabiej świeci.

Bociany długo krążą

nad polem i nad łąką,

gromadą wnet podążą,

gdzie mocniej grzeje słonko.

Ale swoim klekotem

wieść nam głoszą radosną,

że przylecą z powrotem

razem z zieloną wiosną.

A na polach już pusto,

zaorane ścierniska,

dym się nad ziemią snuje

z płonącego ogniska.

Piosenka od ogniska

płynie nutą daleką,

iskra wesoło błyska,

ziemniaki już się pieką.

Wiatr znów piosenki nowe

ułożył i zaśpiewał,

a liście kolorowe

w krąg rozsypały drzewa.

I pytanie wiatr niesie

nieśmiało, po cichutku,

czy kolorowa jesień

musi być porą smutku?